(496-576)
- urodził się niedaleko Autun we Francji; tam otrzymał święcenia kapłańskie, następnie został opatem i administratorem parafii św. Symforiusza na obrzeżu swego rodzinnego miasta. Ok. 566 król Childebert I mianował go biskupem Paryża; G. wywierał wielki wpływ na życie duchowe stolicy królestwa; rozmaite świadectwa mówią, że za jego sprawą dokonało się wiele nawróceń, wspominają także o cudach zdziałanych przez G. Jego duchowemu kierownictwu poddał się nawet sam król; istotnie - w okresie gdy biskupstwem paryskim kierował G. - wybudowano tam liczne szpitale i przytułki, powstały liczne fundacje dobroczynne kościelne i świeckie. Biskup Paryża często włączał się w sprawy polityczne, starając się przede wszystkim o ograniczenie samowoli książąt i bogatych rycerzy frankońskich; ich nieposłuszeństwo zagrażało jedności młodego państwa Franków, o którą starali się jego królowie. Nic tedy dziwnego, że gdy G. zmarł - a stało się to 28 maja - w jego pogrzebie uczestniczył król Chilperyk, który pozostawił nawet epitafium sławiące dzieło biskupa. Przy swym paryskim kościele św. G. wybudował klasztor, znany później pod nazwą Saint-Germain-des-Prés. Św. G. z Paryża jest uznawany za jednego z najwybitniejszych hierarchów kościoła wczesnośredniowiecznego w zachodniej Europie. Wspominany jest w dies natalis, czyli 28 maja.