(ok. 650-721)
– wychowywał się w klasztorze św. Hildy w Canterbury. Wśród jego opiekunów znajdujemy m.in. św. ➞ Teodora i opata Adriana. Jako młodzieniec J. wybrał życie zakonne w klasztorze w Whitby. Później, w roku 687, został wybrany biskupem Hexham. To on udzielił święceń kapłańskich m.in. późniejszemu świętemu, ➞ Bedzie zw. Czcigodnym. Beda odwdzięczył mu się pochwalną wzmianką w swoich pismach kościelnych. Z Hexham J. przeszedł na stolicę biskupią w Yorku. W roku 717 zrzekł się godności i udał się do założonego przez siebie klasztoru w Beverly, gdzie do końca życia pozostał zwykłym mnichem. Źródła podkreślają świętość jego życia i zdolność do czynienia cudów. Umarł w 721 roku. Pochowano go w klasztornym kościele. Wspomnienie w kalendarzach liturgicznych znajduje się pod datą 7 maja.