papież (?-296)
– rządził Kościołem przez 13 lat. Tron papieski objął w roku 283 po Eutychianie. Przez dość długi czas uważano, że pochodził z Dalmacji (należący dziś do Chorwacji region położony nad Adriatykiem). Przypisywano mu także pokrewieństwo z cesarzem Dioklecjanem (284-305), ale dzisiaj te dane podaje się w wątpliwość. Informacje na temat K. są bardzo skąpe. Wiadomo, że jego pontyfikat przypadł na czasy spokojne i wolne od masowych prześladowań, mógł więc pomyślnie rządzić Kościołem. Dioklecjan początkowo traktował chrześcijaństwo obojętnie, a dopiero potem, namówiony przez współcezara – Galeriusza, wszczął prześladowania. Nie dotknęły one jednak nie żyjącego już wówczas K., choć Martyrologium rzymskie, a także Liber Ponificalis oraz popularna w średniowieczu Legenda o św. Zuzannie nazywają go męczennikiem. Dziś liturgia Kościoła czci go jako wyznawcę. Tradycja przypisuje temu papieżowi ustanowienie stopni tzw. święceń niższych, poprzedzających kapłaństwo, m.in. ostiariusza, lektora, egzorcysty, akolity i subdiakona. Do dziś jednak nie ma pewności, czy tę decyzję należy wiązać akurat z K. Niektóre stopnie znano bowiem już wcześniej, a i po K. nie przestrzegano dokładnie wspomnianej hierarchii święceń. Liber Pontificalis wspomina, że K. wyświęcił co najmniej 5 biskupów i 25 kapłanów. Źródła wskazują, że K. początkowo został pochowany w katakumbach św. Kaliksta, gdzie archeolodzy odkryli w XIX wieku fragmenty jego epitafium. W XI w. papież Urban II wystawił ku jego czci kościół i tam przeniesione zostały relikwie K. Wspominany od 1969 roku wraz z papieżem św. Soterem 22 kwietnia.