(1869-1927)
– urodził się 30 lipca w Teotaltiche (archidiecezja Guadalajara, Meksyk) w rodzinie rolników i dzieciństwo spędził doglądając bydła; udało mu się jednak zdobyć podstawowe wykształcenie; jako 19latek wstąpił do seminarium i ukończył studia teologiczne, święcenia kapłańskie otrzymał w 1893 r. pozostając w seminarium jako wykładowca. Oprócz intensywnej pracy kapłańskiej zaangażował się w poprawę życia na wsi, organizując szkoły i przytułki, zachęcając rolników do zakładania spółdzielni i pomagając w doprowadzeniu prądu elektrycznego do gospodarstw. Kiedy Meksyk ogarnęły prześladowania antykościelne, zmuszony został do opuszczenia seminarium, jednak zorganizował je na nowo, przenosząc się ze swoimi uczniami z jednego domu wiejskiego do drugiego. Ta zażyłość z rolnikami sprawiła, że oskarżono go o organizowanie na wsi antypaństwowego powstania, mimo że w swoich kazaniach zachęcał wieśniaków, by pokojowo domagali się swoich praw. Aresztowano go 21 maja i cztery dni później rozstrzelano w Colotitlan w prowincji Jalisco; wraz z nim zginął św. ➞ Augustyn Caloca. Beatyfikowany 22 listopada 1992 przez papieża Jana Pawła II i przez niego też kanonizowany 21 maja 2000 wraz z grupą 24 innych męczenników meksykańskich; wspomnienie – 25 maja.