(?-687)
– to jeden z najpopularniejszych świętych angielskich. Wstąpił najpierw do klasztoru w Melrose, a potem w Lindisfarne. Po zdobyciu odpowiedniej formacji wyruszył na misje ludowe, wędrując po całej Northumbrii. 10 lat spędził w odosobnieniu na pustelni, w końcu został biskupem w Lindisfarne. Zasłynął przede wszystkim jako niestrudzony kaznodzieja i jałmużnik. Przypisuje się mu także dar czynienia cudów, dlatego do dziś na Wyspach zwany jest często „brytyjskim cudotwórcą”. Zmarł w roku 687, a jego pamiątka przypada 20 marca.