papież (?-855)
– urodził się w Rzymie jako syn patrycjusza Radualda. Wychowywał się w klasztorze benedyktyńskim, gdzie za potyfikatu papieża Sergiusza II został wyniesiony do godności kardynała. W roku 847 wybrano go na Stolicę Piotrową w czasie krytycznej sytuacji Rzymu, zagrożonego przez Saracenów. Papież dążył do militarnego wzmocnienia miasta poprzez solidną naprawę murów miejskich (do budowli warownych włączono wówczas twierdzę-mauzoleum Hadriana, zwaną obecnie Zamkiem św. Anioła) i odbudowanie przedmieść. Jego zasługą jest również budowa ośrodka portowego Leopolis, nazwanego tak od imienia papieża. Dzięki jego staraniom zjednoczone floty miast włoskich w roku 849 zadały flocie Saracenów klęskę w pobliżu Ostii. Leon IV, na życzenie cesarza Lotara I, ukoronował jego syna Ludwika II. Pragnąc zachować nieograniczony autorytet papieski, pod koniec życia popadał w konflikty z arcybiskupami i biskupami francuskimi, usiłującymi wykorzystać zamęt w monarchii karolińskiej do secesji. Przywódcą tego ruchu stał się arcybiskup Reims, Hinkmar. Być może na jego polecenie wykonano wówczas falsyfikat zbioru reguł prawno-teologicznych zwany Dekretałami Pseudo-Izydora. Miało się znajdować w nim uzasadnienie prawa do niezależności diecezji francuskich od władzy świeckiej. Papiestwo nie uznało fałszerstwa, niemniej kilkanaście lat poźniej dokumentem tym posłużył się następca L. na Stolicy Piotrowej, papież św. ➞ Mikołaj I Wielki (notabene: krewny L. IV), walcząc o uniezależnienie się od władzy cesarzy. L. IV zmarł w Rzymie i czczony jest do dziś 17 lipca.109 Leon IX przedstawiony podczas jednej z podróży do Niemiec, sztych z XVII w.