(1866-1942)
– urodził się 12 maja w miejscowości Castelnuovo dei Catari (Dalmacja). Jego rodzicami byli Piotr i Karola Zerević. Mając 18 lat wstąpił do zakonu kapucynów, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie (1890). Jego pragnieniem było pracować we własnej ojczyźnie nad pojednaniem prawosławnych z katolikami i nad nawróceniem mahometan. Z uwagi jednak na słabe zdrowie wysłano go do Padwy, gdzie został spowiednikiem. Z konfesjonału uczynił miejsce swojego apostolstwa. W mieście uważano go za duchowego ojca. Czas wolny od spowiadania spędzał na modlitwie i kontemplacji. Posiadał znany powszechnie charyzmat uzdrawiania chorych i jasnowidzenia (przepowiedział II wojnę światową i zniszczenie klasztoru, z którego faktycznie ocalała tylko cela świętego). Zmarł 30 lipca 1942 roku. Już w 1976 roku beatyfikował go papież Paweł VI, a kanonizował papież Jan Paweł II w roku 1983.113 Św. Leopold Bogdan Mandić