(1774-1835)
– założycielka Zgromadzenia Sióstr Córek Miłości z Canossy (Congregatio Filiarum Caritatis Canossanarum, FdCC). Urodziła się 1 marca w Weronie w szacownej i zamożnej rodzinie, jako jedno z sześciorga dzieci; stosunkowo wcześnie odumarł ją ojciec, zaś matka, po powtórnym zamążpójściu, nie wykazywała zainteresowania córką. Początkowo M. zamierzała poświęcić swoje życie służbie Bożej, starając się wstąpić do kontemplacyjnego zakonu karmelitanek, jednak jej nie przyjęto. Była świadkiem burzliwych i tragicznych zdarzeń końca XVIII w., widziała śmierć, upadek moralny i ogromną nędzę ludzką; korzystając z części rodzinnego majątku, który odziedziczyła, oraz ze wsparcia donatorów poczęła tworzyć instytucje zajmujące się losem młodych ludzi – ubogich, opuszczonych, a także pozbawionych możliwości starannej edukacji. W tym samym czasie bardzo podobne dzieło podejmowało we Włoszech wiele innych osób (m.in. św. Kasper Bertoni); polegało ono na tworzeniu szkół z internatami i świetlicami, a także placówek opiekuńczych wyposażonych w stołówki i noclegownie. Ośrodki takie powstały m.in. w Wenecji, Mediolanie, Bergamo, Trencie; dla M. i coraz liczniejszego grona jej pomocnic wzorem było serce Jezusa Ukrzyżowanego i Maryja stojąca u stóp krzyża. Rodzina zakonna założona przez M. ok. 1820 roku otrzymała potwierdzenie papieskie swojej reguły 23 grudnia 1828 roku (papież Leon XII); dzięki pomocy księdza Franciszka Luzzo z Wenecji oraz Józefa Carsani i Benedykta Belloniego udało się M. utworzyć męski odpowiednik jej zgromadzenia: Oratorium Synów Miłości z Canossy (23 maja 1831). Aktywne i owocne życie M. zakończyło się w Wielki Piątek 10 kwietnia; beatyfikowana została 7 grudnia 1941 r. przez papieża Piusa XII, a kanonizowana 2 października 1988 r. przez Jana Pawła II; wspomnienie – w dies natalis. Obecnie na świecie działa ok. 4000 sióstr kanosjanek (od 1860 także na Dalekim Wschodzie), podzielonych na 24 prowincje; we Włoszech, Ameryce Łacińskiej i na Filipinach aktywnych jest też ok. 200 braci kanosjan. Od 1992 roku zakon działa w Polsce, choć w bardzo ograniczonym zakresie (ok. 10 sióstr, wszystkie z zagranicy); ich dom generalny znajduje się w Wierzchosławicach.