(?-295)
– urodził się Numidii, w okolicach obecnego miasta Tebessa w Algierze, jako syn byłego legionisty, Pabiusza Wiktoryna. Miał 21 lat, gdy powołano go służby wojskowej, ale odmówił, prawdopodobnie z pobudek religijnych. Do odmowy służby wojskowej skłaniał chrześcijan z Afryki Północnej m.in. Tertulian, w popularnym wówczas traktacie O wieńcu żołnierza: żołnierz musi zabijać, co nie godzi się wyznawcom Chrystusa. Odmowa służby w armii rzymskiej była z reguły karana śmiercią. Tak się też stało w przypadku M., który został ścięty 12 marca 295 roku z polecenia prokonsula Afryki, Kasjusza Diona. Ciało młodzieńca pochowano w Kartaginie, opodal grobu św. ➞ Cypriana. Istnieją, prawdopodobnie autentyczne, Akta męczeństwa św. M. Nie wymienia go jednak wyraźnie Martyrologium Hieronimiańskie, wskazując za to datę 25 sierpnia i trudno stwierdzić, czy nie chodzi tu o inną postać. Obecnie pamiątka M. przypada w dniu właściwym dies natalis – 12 marca.