(1620-1700)
– urodziła się 17 kwietnia 1620 r. w Troyes (Szampania, Francja) w wielodzietnej rodzinie. Stosunkowo wcześnie osierocona, zmuszona była zajmować się młodszym rodzeństwem i nie miała czasu na rzetelne zdobywanie wiedzy. Jako dorosła kobieta postanowiła wstąpić do zgromadzenia Sióstr Notre-Dame, opartego na regule urszulańskiej i zajmującego się działalnością szkolną. Tam uzupełniła wiedzę, ale wyczuwała, że życie zakonne jej nie odpowiada i postanowiła z dwiema współsiostrami założyć własne zgromadzenie. U Sióstr Notre Dame poznała Pawła Chomedey de Maisonneuve, królewskiego gubernatora w Kanadzie, który we Francji poszukiwał nauczycieli, którzy mogliby pracować w szkołach Nowego Świata; w 1653 roku popłynęła więc do Montrealu, zamieszkała w domu gubernatora i energicznie zajęła się dziełami charytatywnymi (zaczęła budować szkołę, a także kaplicę Naszej Pani Dobrej Pomocy). Pierwsza placówka szkolna ruszyła w 1658 roku; ponieważ powstawała możliwość otwarcia następnych, M. wyruszyła do ojczyzny w poszukiwaniu pomocnic i wróciła do Kanady z czterema, potem zjawiło się jeszcze sześć i należało zbudować dom dla nauczycielek. Tak zaczęła powstawać kongregacja Notre Dame, do której M. przyjęła kilka rdzennych Kanadyjek pochodzenia indiańskiego. Pod koniec życia założycielki w Kanadzie i w USA działało już kilka dobrze zorganizowanych szkół, a także sierocińce i domy opieki dla ubogiej ludności. W 1676 roku kongregacja Notre Dame uzyskała aprobatę biskupią, aprobata papieska przyszła w 1698 roku, jednak wtedy już M. nie była przełożoną zgromadzenia. Zniechęcona intrygami w 1693 roku złożyła urząd i usunęła się do jednego z domów zakonnych. Zmarła 12 stycznia. Beatyfikował ją w 1950 roku papież Pius XII, a kanonizował 2 kwietnia 1982 papież Jan Paweł II. Wspomnienie – w dies natalis.