(332 lub 333-398)
– urodziła się w Trewirze w rodzinie wysokiego urzędnika cesarskiego, a jej rodzonymi braćmi byli św. ➞ Ambroży i św. Satyr. Po śmierci ojca wraz z matką przeniosła się do Rzymu. Tam też ok. 353 roku przed papieżem Liberiuszem złożyła ślub czystości, poświęcając się służbie Bożej. Rozpoczęła życie pełne surowych umartwień i modlitwy. Wywarła znaczny wpływ na formację brata, za którym udała się do Mediolanu, gdy wybrano go biskupem tamtejszej diecezji. Ambroży poświęcił jej traktat De virginibus; oboje pozostawali ze sobą w stałym kontakcie listownym – dotyczy to także drugiego brata M., Satyra. M. pomagała Paulinowi z Mediolanu przy pisaniu biografii Ambrożego, udzielając mu informacji o młodości wielkiego biskupa Mediolanu. Zmarła w połowie lipca 308 roku i została pochowana obok brata w Mediolanie. W Martyrologium rzymskim jej pamiątkę wyznacza się od dawna na 17 lipca.