(1815-76)
– urodziła się 24 marca w Reus (Hiszpania, prowincja Tarragona) jako córka Józefa i Marii Vallvé; już jako dziewczynka wykazywała zainteresowanie życiem duchowym i pomocą bliźnim. Po śmierci matki (ok. 1830) przejęła obowiązki domowe, a w 1841 r. wstąpiła do żeńskiego zakonu w Reus, zajmującego się pomocą chorym w miejscowym szpitalu (Zgromadzenie Córek Miłosierdzia). Niestety, trudny charakter dziewczyny sprawił, że nie została tam zaakceptowana i zaczęła szukać własnej drogi; w 1849 roku w Torosa założyła z grupą podobnie myślących sióstr osobne zgromadzenie, które przyjęło nazwę Siostry Matki Boskiej Pocieszenia (1858); zadaniem zgromadzenia była opieka nad chorymi i opuszczonymi; placówki opiekuńcze prowadzone przez siostry powstały w wielu miejscach w Hiszpanii, a potem również poza jej granicami. M,. sama zaznawszy samotności i opuszczenia, tym silniej troszczyła się o bliźnich. Zmarła 11 czerwca 1876 r.; sto lat później, 8 maja 1977 papież Paweł VI ogłosił ją błogosławioną, zaś świętość jej potwierdził 11 grudnia 1988 papież Jan Paweł II. Wspomnienie w dies natalis.