(IV w.)
– pochodził prawdopodobnie z wyspy Arbe na Adriatyku, położonej w pobliżu wybrzeża dalmackiego. Wraz ze swym krajanem, św. ➞ Leonem, znalazł się w należącym do Rzymu porcie Rimini, gdzie obaj najęli się do wyładunku towarów ze statków. Ponieważ obaj byli chrześcijanami, więc w czasie prześladowań wszczętych przez Dioklecjana uszli na Monte Titano (obecnie terytorium księstwa San Marino), gdzie na pięknym krajobrazowo zboczu górskim założyli kościół i pustelnię. Później św. Leon założył własny klasztorek na górze Monteferetro (obecnie San Leo). Po edykcie mediolańskim (313) M. znalazł się w otoczeniu biskupa Rimini, który wyświęcił go na diakona, podobnie jak św. Leona. Kościółek założony przez obu świętych przetrwał i w 1586 roku pod głównym ołtarzem znaleziono relikwie M., co potwierdzał napis umieszczony na urnie. Był to także moment narodzin kultu tego świętego, patronującego obecnej Republice San Marino. W 1926 roku kościółek św. Piotra, wystawiony przez M. i Leona stał się bazyliką; obok znajduje się przypuszczalna pustelnia obu świętych. Wspominany 3 września; dla San Marino jest to data święta państwowego.