także Mechtylda z Helfty (ok. 1241-99)
– urodziła się w szlacheckiej rodzinie w Turyngii (Niemcy). W wieku ośmiu lat trafiła do klasztoru w Rodersdorfie, gdzie przebywała już jej starsza siostra ➞ Gertruda, przyszła święta. W 1258 roku Gertruda została ksienią, zaś klasztor przeniósł się do Helfty; wtedy to M. została kierowniczką klasztornej szkoły i chóru. Potrafiła łączyć obowiązki klasztorne z modlitwą i studiami teologicznymi, co pozwoliło jej stać się jedną z wielkich niemieckich mistyczek. Gertruda przyjęła na siebie rolę powiernicy M., spisując od 1292 roku jej wizje. Początkowo czyniła to bez jej wiedzy, zachęcona przez Zofię, ksienię opactwa w Kwerfurcie; później M. współpracowała z siostrą w tym dziele, które po ostatecznej redakcji ukazało się jako Liber specialis gratiae (Księga osobliwej łaski). M. ułożyła także szereg modlitw, które – wraz z modlitwami św. Gertrudy – są w użyciu od XIV w. Jest także M., obok świętej Gertrudy, jedną z wczesnych propagatorek kultu Najświętszego Serca Jezusowego. Święta zmarła 19 listopada 1299 roku. Jej postać umieścił Dante w 28 pieśni Czyśćca. Wspominana – w dies natalis.