(VII/VIII)
– była prawdopodobnie córką alzackiego księcia Adalryka i podobno urodziła się jako niewidoma. Legendarnych wątków jest jednak w jej żywotach tak wiele, że trudno je oddzielić od faktów. Legenda powiada np., że ojciec nie chciał jej uznać, a nawet obmyślał jej zabicie. Cudem uratowały ją zakonnice z opactwa w Baume-les-Dames, a gdy ją ochrzciły – odzyskała wzrok. Owa niechęć Adalryka do córki nie wydaje się wszakże prawdopodobna, skoro to na jej prośbę ojciec ufundował klasztor w Hohenburgu (od X w. zwany Odilienburg lub Mont-Sainte-Odille), w którym została pierwszą opatką. Dzięki jej staraniom powstał również drugi klasztor w Niedermünster. Nic więcej na jej temat nie wiadomo. Święta zmarła około 720 roku, a jej święto Kościół obchodzi 13 grudnia. Od IX wieku jej kult rozpowszechnił się w Alzacji (uznawana jest za patronkę tego regionu) i potem w Niemczech, Szwajcarii, Francji i Czechach. Uchodzi za orędowniczkę w chorobach oczu i bólach głowy. W diecezji lubelskiej czczona jest w Urzędowie, gdzie ma kapliczkę, a woda z pobliskiego źródła stosowana bywa do przemywania oczu.