papież (ok. 750-824)
– urodził się Rzymie i najpierw był opatem w klasztorze św. Szczepana. Na Stolicę Piotrową powołano go 25 stycznia 817 roku. Był kontynuatorem polityki swoich poprzedników – św. Leona III i Stefana IV – opartej na silnym związku z cesarstwem. W 823 roku udzielił sakry cesarskiej synowi Ludwika, Lotarowi. Rządził Kościołem twardą ręką, wtrącając swych przeciwników do więzienia, gdzie miano ich oślepiać i torturować. Cesarz Ludwik, otrzymawszy wieść o owych okrucieństwach, nakazał papieżowi złożyć przysięgę na Ewangelię, że nie uczestniczył sam w makabrycznych czynach. Nie wiemy wszakże, czy do przysięgi takiej doszło. P. zmarł 11 lutego 824 roku i w tym dniu przypada jego wspomnienie.34 Papież Paschalis I, fragment mozaiki, IX w.