(?-po 511)
– wiemy, że około 500 roku był diakonem Kościoła rzymskiego. Pisze o nim w Dialogach św. ➞ Grzegorz Wielki, iż był mężem wielkiej świętości i miłości w dziele pomocy bliźnim. Legendy powiadają, że po śmierci P. pewien człowiek, który dotknął jego ciała, został uwolniony od dręczącego go demona. Wiele lat później P. miał się ukazywać biskupowi Germanusowi z Capui w gorących źródłach koło Angelum (Angulus); P. twierdził, że jego pobyt w tym miejscu to pokuta za wcześniejsze grzechy i błagał Germanusa o modlitwę w jego intencji. Biskup modlił się żarliwie i po kilku dniach nie znalazł P. koło źródeł. Przez długie lata przypisywano P. autorstwo dwóch ksiąg traktatu O Duchu Świętym, wymierzonego w *arianizm i *pelagianizm; autorstwo to podważono dopiero w XIX w. i wskazano jako ich autora biskupa św. ➞ Faustusa z Riez. Zachował się list P. skierowany do Eugipiusza, wskazujący na znaczną kulturę literacką świętego. Wspomnienie – 31 maja.