właśc. Paula Montal Fornes (1799-1889)
– urodziła się 11 października w Hiszpanii w miejscowości Arenys de Mar koło Barcelony jako najstarsze z sześciorga dzieci Ramona i Vincenty Fornes; ojciec zmarł, gdy P. miała 10 lat i odtąd dziewczynka musiała pomagać matce w opiece nad młodszym rodzeństwem; nie były to czasy, w których kobiety miały łatwy dostęp do oświaty, nauki i kultury; własne doświadczenia P. określiły cel, któremu miała się poświęcić w przyszłości. W 1829 roku wraz z przyjaciółką, Inés Busquets, przenosi się do Figueras (Gerony), miasta na pograniczu Hiszpanii i Francji, i tam otwiera szkołę dla dziewcząt z identycznym programem nauczania, jaki przeznaczony był dla chłopców w „szkołach pobożnych” tworzonych przez zakon pijarów, założony przez św. ➞ Józefa Kalasantego. Była to idea zupełnie w Kościele nowa, ale stosunkowo szybko znalazła akceptację, m.in. w Barcelonie; P. nawiązała kontakt ze światłymi i energicznymi pijarami, o. Jacinto Felíu oraz o. Agustínem Casanovasem; w 1842 roku powstała szkoła w rodzinnej miejscowości P., Arenys de Mar, zaś cztery lata później w samej Barcelonie; mniej więcej w tym samym czasie założone przez P. nowe zgromadzenie: Córek Maryi od Szkół Pobożnych (pijarki) otrzymuje wstępną akceptację władz kościelnych. Na początku lutego 1847 roku P. składa śluby i przybiera imię siostry P. od św. Józefa Kalasantego; zostaje wybrana przełożoną nowej kongregacji i pełni ten urząd dożywotnio. W okresie 1829-59 P. działa niesłychanie aktywnie: powstają nowe placówki: w Igualada (1849), Vendrell (1850) i Masnou (1852); z jej inspiracji i przy jej pomocy siostry, nad których formacją osobiście czuwa, tworzą cztery następne w Geronie (1853), Blanes (1854), Barcelonie (1857) i Sóller (1857). W 1859 siostra P. tworzy ostatnią swoją własną szkołę w Olesa, u podnóża sławnego klasztoru w Montserrat i tam już pozostaje do końca życia, kierując z tej placówki rozwojem całego swojego dzieła edukacyjnego i kongregacji; umiera 26 lutego w bardzo podeszłym wieku; w chwili jej śmierci w kongregacji jest blisko 350 sióstr, pracujących w 19 szkołach w całej Hiszpanii; zgromadzenie założone przez P. (pijarki) rozwija się nadal i działa dziś na czterech kontynentach. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w maju 1957 roku; błogosławioną ogłosił ją papież Jan Paweł II 18 kwietnia 1993 roku w Rzymie i ten sam papież dokonał jej kanonizacji 25 listopada 2001; wspomnienie – w dies natalis.