(1200-40)
– urodził się w Portell koło Barcelony w znakomitej, lecz zubożałej rodzinie; przydomek (Nienarodzony) otrzymał dlatego, iż wyjęto go z łona matki, która zmarła podczas porodu. Tradycja mówi o ukończeniu przez niego filozofii i teologii. Około 1224 roku pomimo zakazu ojca wstąpił do zakonu NMP Od Wykupu Niewolników (mercedariuszy), założonego przez św. ➞ Piotra Nolasco. R. znał Piotra i serdecznie się z nim przyjaźnił, stąd też chętnie przyjmował trud misji, jakie zlecał mu przyjaciel. Wyjeżdżał kilkakrotnie do Afryki Północnej, aby wykupić jeńców chrześcijańskich z rąk Maurów. Podczas trzeciego pobytu w Algierze, nie mając pieniędzy na zapłacenie za niewolników, sam oddał się w niewolę jako zakładnik do czasu przywiezienia okupu. Maurowie obeszli się z nim w niewoli bardzo okrutnie, gdyż szerzył wśród swoich współbraci wiarę chrześcijańską. Przebito mianowicie Rajmundowi wargi tak, by mógł przyjmować jedynie pokarm, nogi zaś skuto łańcuchami. Na wieść o heroicznym czynie w Europie wkrótce zebrano pieniądze i wykupiono dzielnego zakonnika, papież Grzegorz IX mianował go kardynałem (1239). R. jednak długie życie nie było pisane. Zmarł 31 sierpnia w Kardonie na skutek febry i wyczerpania pobytem w więzieniu. Pochowany został w kościółku św. Mikołaja w Barcelonie i miejsce to wkrótce stało się znanym sanktuarium ze względu na liczne cuda, jakie się tam zdarzały. Papież Aleksander VII w 1657 roku nakazał umieścić Rajmunda w Martyrologium a bł. Innocenty XI rozszerzył jego święto na cały Kościół (1687). Wspomnienie R. przypada na 31 sierpnia. Według tradycji święty patronuje położnym.