(ok. 1120-80)
– niewiele mamy pewnych danych na jego temat. Wiemy na pewno, że był jakiś czas mnichem u kamedułów w Fonte Avellana; w 1154 roku objął niewielką diecezję Cagli (Umbria). Prawdopodobnie w jakiś sposób wmieszał się w rywalizację między gibelinami i gwelfami, co sprawiło, że jego rządy zaczęły natrafiać na opór. Papież Aleksander III w roku 1175 przeniósł go więc do Splitu i mianował arcybiskupem. Prawdopodobnie znów bronił dóbr i praw kościelnych, czym przysporzył sobie nowych wrogów. 4 sierpnia 1180 roku wyruszył na górę Massarion, zapewne w jakichś sprawach majątkowych; wówczas napadło na niego kilku górali i ukamienowało. Nie wiemy, czy była to ukartowana zemsta, czy też zwyczajny rabunek. Ciało uroczyście pochowano w mieście w kościele św. Benedykta (potem San Renario). Dla Splitu zatwierdzono kult w 1690 roku, a dla Cagli w 1819. Wspomnienie – w dies natalis.