(1177-1267)
– urodził się w miejscowości Osimo w pobliżu Ankony (Włochy) w rodzinie prawniczej. Sam też skończył najpierw studia prawnicze w Padwie i Bolonii, a po nich studiował teologię. Uwieńczeniem tego okresu życia S. było przyjęcie święceń kapłańskich. Początkowo sprawował posługę duchową w rodzinnym mieście jako kanonik tamtejszej katedry, jednak śmierć ojca wywarła na nim takie wrażenie, że resztę życia postanowił spędzić w pustelni. Z czasem zgromadził wokół siebie grono uczniów i naśladowców, z których potem powstało zgromadzenie zwane sylwestrianami. Przebywał w różnych miejscach: w Apeninach, Grottafucile i na wzgórzu Montefano, prowadząc życie surowe i pełne umartwień. Zgromadzenie zatwierdził papież Innocenty IV w roku 1247. S. zmarł zaś w roku 1267; jego zakon liczył już kilkuset członków i w dalszym ciągu się rozwijał. Dzisiaj jeszcze wprawdzie istnieje, ale liczba zakonników na całym świecie waha się w granicach dwustu. Według tradycji S. przed śmiercią miał otrzymać komunię św. z rąk Matki Bożej. Papież Paweł V w roku 1617 kanonizował S., zaś w roku 1890 papież Leon XIII rozszerzył kult tej postaci na cały Kościół. Pamiątkę obchodzi się 26 listopada.