(?-ok. 1045)
– do hagiografii wpisał się jako misjonarz krajów skandynawskich. Donosi nam o nim m.in. kronikarz Adam z Bremy (zm. przed 1085). Wiemy, że pochodził z Anglii. Ewangelizował najpierw ludność obecnej Danii; tu w miejscowości Värend wystawił kościół. Król Olaf Tryggvason zaprosił go na dwór norweski. Stolicę biskupią założył w miejscowości Växjö. Niestrudzony misjonarz udał się potem jeszcze do Szwecji. Tu nawrócił i ochrzcił króla Olafa III Skötkonunga. Zmarł Z. ok. roku 1045. Jego kult cieszył się w Skandynawii dużą popularnością. Był jednym z głównych patronów Szwecji. Do roku 1612 jego grób w Växjö był miejscem często odwiedzanym przez pielgrzymów, później protestanci znieśli jednak kult. Za czasów Zygmunta III Wazy imię Z. wpisano do polskich kalendarzy liturgicznych. Przez długi czas wspominano Z. 25 lutego, dziś zaś dniem jego wspomnienia jest 15 lutego.