technika nagrywania i odtwarzania dźwięku, pozwalająca wywołać u słuchacza iluzję rozmieszczenia źródeł dźwięku w przestrzeni w taki sposób, że jest on w stanie wskazać kierunek, odległość, wzniesienie i ruch źródeł dźwięku; odtwarzanie dźwięku odbywa się przez odpowiednio ustawione głośniki lub słuchawki, najczęściej z dwóch kanałów (zwł. w fonografii i radiofonii); w kinematografii wykorzystuje się większą liczbę kanałów (a więc i głośników) rozmieszczonych w ten sposób, by dźwięk odpowiadał kierunkom przemieszczania się akcji na ekranie; pozwala to zwiększyć zrozumiałość przekazów słownych, szczególnie gdy wypowiada je kilka osób. Przy nagraniach stosuje się najczęściej dwa mikrofony kierunkowe umieszczone we wspólnej obudowie - czyli tzw. mikrofon koincydencyjny (system XY, MS) lub rozstawione w niewielkiej odległości od siebie (system AB); niekiedy dokonuje się nagrań stereofonicznych umieszczając mikrofony w otworach usznych makiety głowy ludzkiej.
- stereofonia, zjawisko stereofonii,...
- stereofonia, metoda odtwarzania dźwięku,...