wykorzystanie przekazu telewizyjnego do przesyłania w sygnale (podczas trwania impulsów wygaszania pionowego) zakodowanych cyfrowo różnych informacji pod postacią znaków alfanumerycznych i graficznych; telewizor odbiorcy, wyposażony w funkcję dekodującą (dekoder), odtwarza je następnie na ekranie w wizualnej postaci do zwykłego odczytu; przesyłane informacje zgrupowane są w tzw. strony, które odbiorca może wybierać i przeglądać je niczym strony gazety; pamięć dekodera przechowuje zwykle kilka wybranych stron; w obowiązującym w Polsce standardzie t. (tzw. t. B), strona informacji ma 24 wiersze i nadanie jej trwa 0,12 s; najpopularniejszą formą t. jest telegazeta; emisja w Polsce od 1989 (obecnie redakcja telegazety TVP S.A. emituje ok. 1100 str. w edycji krajowej i ok. 600 str. w edycji satelitarnej); t. zawiera inf. polit., społ.-gosp., kult., rel., prognozy pogody, inf. usługowo-użytkowe, ogłoszenia itd.; od 1994 TVP emituje także napisy dla niesłyszących emitowane jednocześnie z danym zwykłym programem telewizyjnym (tzw. closed caption); t. zaczął się upowszechniać w latach 70. (pierwszy w TV BBC. tzw. CEEFAX); spodziewany powszechny telewizyjny przekaz cyfrowy znacznie rozwinie możliwości przygotowywania t. i jego szybkiego przeglądania.
- teletekst, treść teletekstu, telewizor...
- TELEGAZETA, (techn. 2)