maszyna drukarska do składania i odlewania wierszy ze stopu ołowianego (maksymalna dł. wiersza - 360 punktów typograficznych, wysokość czcionki tytułowej 36 punktów), na przełomie XIX i XX w. konkurująca z linotypem; różniła się od niego układem matrycowym, bardziej skomplikowanym, wolniejsza; wynaleziona 1888 przez J.R. Rogersa.
ZAWADZKI, WIETOR
- ROSSOWSKI, Jan (?-1634)
- BAYER Herbert, (1900-85)
- BUJAK Bogdan, (ur. 1954)