Pochodzenia łacińskiego, od amo (kochać). Oznacza: ten, który jest kochany, godzien miłości. Znane już w starożytnym Rzymie, imię to było bardzo modne w średniowieczu. INNE FORMY: Amando, Amandus, Mandus.
PATRON:
Św. Amand, biskup Bordeaux w V wieku. Zasłynął dbałością o nieskazitelność wiary. Relikwie świętego spoczywają w klasztorze karmelitanek bosych przy ulicy Wesołej w Krakowie. (Wspomnienie 18 czerwca).Św. Amand, biskup Maastricht, apostoł Belgii. Żył w VII wieku. Żywym kultem otoczono go również na Śląsku. (Wspomnienie 6 lutego).
AMAND
Wielka księga imion