Pochodzenia aramejskiego, od słowa bar-’abba. Oznacza: syn ojca. Wg Biblii imię łotra, którego Piłat uwolnił zamiast Jezusa. W dawnej Polsce imię to nadawano sierotom i dzieciom nędzarzy. OBCE FORMY: Barabbas (łac.), Barabbas, Barabas, Barrabas (ang.), Barabbas, Barrabas, Barrab (fr.), Barrabas (hiszp.), Barabbas (niem.), Barabba (wł.), Varavas (ros.), Barabaš (czes.), Baraba, Varavaš (serb.), Baraba, Barabaš (chorw.), Varnava (serb.), Barabaš (mac., słoweń.).
PATRON:
Barabasz, wg Ewangelii więzień oskarżony o zabójstwo, którego Piłat z Pontu przedstawił obok Jezusa jako kandydata do amnestii udzielanej z okazji święta Paschy. Za poduszczeniem żyd. starszyzny tłum zażądał jego uwolnienia i wydania na śmierć Jezusa.
BOHATEROWIE SZTUKI:
Barabasz, pułkownik kozacki z pow. Ogniem i mieczem H. Sienkiewicza (1884). Barabasz, powieść P. Lagerkvista.
NA EKRANIE:
Film Barabasz w reż. R. Fleischera (1962), rolę tytułową odtwarzał Anthony Quinn.
PRZYSLOWIA:
Ogrodnik w zimie – to jak Barabasz w kościele.
- BARABASZ, (lit.)
- BARABASZ DURNY, (lit.)
- BARABASZ Stanisław, (1857-1949)