Polska forma imienia -> Bartłomiej. Również przyjęte jako stare, polskie imię (od słowa bartnik lub imiona Bartodziej). W Polsce używane w średniowieczu w formach Bartek, Bartel, Bartko, Bartodziej. ZDROBNIENIA: Bartek. INNE FORMY: Bartuś. OBCE FORMY: Bartholomew (ang.); Bartholom (fr.); Bartel (niem.); Bartoš (połud.-słow).
ZNANE POSTACIE:
Bartosz, kasztelan gorzowski (XIII w.). Bartosz Głowacki, kosynier spod Racławic (ok. 1758–9 VI 1794). Bartuś Obrochta, gawędziarz i muzyk góralski. Bartosz Kizierowski, pol. mistrz Europy w pływaniu (na 50 m stylem dowolnym).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Bartek Słowik z noweli Bartek zwycięzca H. Sienkiewicza (1882).
PRZYSLOWIA:
Bartosz na Gierzyka, a Gierzyk na Bartosza każe.Bartosz! jak się masz? Tak jak o mnie dbasz.Sam Bartek zje, ale sam nie zrobi.Sam Bartek zrobił, sam Bartek zjadł.Bartosz za swój grosz.Niech pan panem będzie, a z wygodą sługa,Bartosz do siekiery, a Maciek do pługa.
Co chłop, to Bartek!Zalecał się Bartek Marynie, gdy zoczył kiełbasy w kominie.
W POEZJI:
Światek nasz jest bardzo miły;Bartek pracuje nad siły,Za to Wit robi niewiele,Piotr obdziera i w niedziele,Jaś pełza przez życia drogę,Zdziś podstawia bliźnim nogę,Franio kłamie jak najęty,Prot całuje możnych w pięty,Stach rozbija, Leoś kradnieI zabawnie jest, i ładnie.Mikołaj Rodoć, „Światek nasz...”
BARTOSZ
Wielka księga imion