BERTOLD

Pochodzenia germańskiego, od słów beraht (błyszczący, lśniący) i waltan (rządzić). Oznacza: sławny, świetny władca. W Polsce używane jeszcze w formach Bartołt, Bertołd, Bertołt, Bertułt, Biertołt. OBCE FORMY: Berthold, Bertold (ogólnie przyj. forma), Barthold, Berchtel, Berchtold, Bertolt (niem.), Bertaud, Berthold (fr.), Bertoldo (hiszp., wł.), Vertholdos (gr.), Bertoljd (ros.), Bartolj, Bertolj (mac.), Bertold, Bartold (serb.), Bartolo (słoweń.), Bertoldas (litew.). Forma żeńska: Bertolda.
NAZWISKA:
Barthol, Barthold, Bartol, Bartolak, Bartold, Bartolik, Bartołd, Bartołowicz, Bartołt, Bartólewski, Bartółt, Bartułt, Bartelt, Berthold, Bertholdt, Bertholz, Bertułd, Biert, Biertołt.
PATRON:
Św. Bertoldo, karmelita wł., generał zakonu. Zmarł około 1230 roku. (Wspomnienie 29 marca).
ZNANE POSTACIE:
Bertold, kaznodzieja franciszkański na Śląsku (XIII w.). Barthold Georg Niebuhr, historyk niem. (27 VIII 1776–2 I 1831). Bertoltd Brecht, dramatopisarz niem. (10 II 1898–14 VIII 1956).

• BERTOLDA, Żeńska forma imienia...
• BERTOLD, (?-ok. 1195)
• BERTOLD, święty (XIII w.)