Pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: jagnię Boże lub bojaźliwy. Również skrót imion kończących się na (-boj) (Rozboj, Przyboj) lub czeskich (Bojesłav, Bojsłav, Seboj). Imię wspomniane w dokumentach z 1222 roku. OBCE FORMY: Boianus (łac.), Bojan (ogólnie przyj. forma.). Forma żeńska: Bojana.
NAZWISKA:
Bojan, Bojancow, Bojanczyk, Bojanek, Bojanka, Bojanko, Bojankiewicz, Bojankowski, Bojanow, Bojanowicz, Bojanów, Bojańczuk, Bojańczyk.
BOHATEROWIE SZTUKI:
Bojan, legendarny śpiewak-poeta wspomniany jedynie w Słowie o wyprawie Igora, opiewający przewagi wojenne książąt ruskich, zwł. Jarosława Mądrego i Mścisława Wielkiego; mógł być postacią autentyczną żyjącą w 2. poł. XI w.
ZNANE POSTACIE:
Bojan Adamič, słoweń. kompozytor.
W POEZJI:
Och, Szczeko! nie wstanie, aż wieszczy twój BojanWypełni, co Bogu ślubował na chwili,Aż zbierze chorowód swych piewców śród Polan.Dwunastu carzyków w polu śmy ubili,Trzynasty nas przemógł i zamknął pod ziemię...Wre piekło, a Bojan jak drzemie tak drzemie.Adam Mickiewicz, „Polańskie mogiły”
BOJAN
Wielka księga imion