Pochodzenia litewskiego, od słowa kesti (znosić, wytrwać). Oznacza: cierpliwy i wytrwały. ZDROBNIENIA: Kiejstutek, Kieś. OBCE FORMY: Keinstut (ang.), Kiejstout (fr.); Keistut, Kenstuthe (niem.).
NAZWISKA:
Kiejstut, Kiejstutowicz.
ZNANE POSTACIE:
Kiejstut, książę litewski (ok. 1300– VIII 1382), syn Giedymina, ojciec Witolda. Kiejstut Żemajtis, prof. Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (ur. 1906). Kiejstut Bereżnicki, malarz pol. (ur. 1935).
W POEZJI:
Że tam stały w stal zbroic rycerze zakute,ślepcy, króle i giermki, i lirni, i dziady,że kniaź Kiejstut, gdy swoją poimał Birutę,tak mnogie może wodził w orszaku gromady (...)Stanisław Wyspiański, „Hej, las rymanowski za mgłą”Niech zaciągnie się drugi w księdza Kiejstuta cugi, Niechaj tępi Krzyżaki psubraty;Tam bursztynów jak piasku, sukna cudnego blaskuI kapłańskie w brylantach ornaty.Adam Mickiewicz, „Trzech Budrysów”.Z tego to miasta Wilna, jak z rzymskiej wilczycy,Wyszedł Kiejstut i Olgierd i Olgierdowicy,Równie myśliwi wielcy jak sławni rycerze,Czyli wroga ścigali, czyli dzikie źwierzę.Adam Mickiewicz, „Pan Tadeusz”, Księga IVW kraju, którego brzegi przedzielała Dźwina,Dwaj książęta wziętością i chwałą słynęli,Kiejstut i Olgierd; oba syny Giedymina,Przewyższać braci swoich męstwem swym zaczęli...Dyzma Bończa Tomaszewski, „Jagielloniada”
- Kiejstut, (1297-1382)
- KIEJSTUT, (1297-1382)
- BEREŹNICKI, Kiejstut (ur.1935)