Reklama

KONSTANTY

Odmiana imienia -> Konstancjusz. Pochodzenia łacińskiego, od słowa constans (stały, silny, niezmienny). Oznacza: ten, który wyróżnia się stałością przekonań lub niezmiennością w uczuciach. W Polsce imię to jest notowane od XV wieku, lecz rzadko nadawane, częściej na terenach wschodnich, pod wpływem prawosławia. ZDROBNIENIA: Konstantynek, Tynek, Tinek. INNE FORMY: Konstantyn. Forma żeńska: Konstancja.
NAZWISKA:
Konstanciak, Konstanciuk, Konstancki, Konstanczyk, Konstankiewicz, Konstantczak, Konstant, Konstantewicz, Konstantowicz, Konstantowski, Konstanty, Konstantynowicz, Konstańczak, Konstańczuk, Konstański, Konsztowicz, Kostanty, Kostanciak, Kostiuk, Kostko, Kostkiewicz, Kościuszko, Kostecki, Kostański.
ZNANE POSTACIE:
Konstanty Gaszyński, pisarz pol. (10 III 1809–8 X 1866). Konstanty Kalinowski, właśc. Wincenty Konstanty Kalinowski, pol. działacz niepodległościowy (21 I 1838–22 III 1864). Benot Constant Coquelin, fr. aktor (23 I 1841–27 I 1909). Konstantin Stanisławski, właśc. Aleksiejew, ros. aktor, reżyser i teoretyk teatru (17 I 1863–7 VIII 1938). Konstanty Krumłowski, komediopisarz pol. (18 II 1872–17 VIII 1938). Konstanty Laszczka, rzeźbiarz pol. (3 IX 1865–23 III 1956). Constantin Brancusi, fr. rzeźbiarz pochodz. rum. (21 II 1876–16 III 1957). Konstanty Rokossowski, marszałek ZSSR i Polski (21 XII 1896–3 VIII 1968). Konstanty Ildefons Gałczyński, pol. poeta (23 I 1905–6 XII 1953). Konstandinos Karamanlis, polityk gr. (8 III 1907–23 IV 1998). Konstanty Aleksander Jeleński, pisarz pol., współredaktor paryskiej „Kultury” (2 I 1922–4 V 1987). Konstanty Andrzej Kulka, pol. skrzypek (ur. 5 III 1947). Konstanty Puzyna, pisarz pol. (ur. 13 IV 1929)
BOHATEROWIE SZTUKI:
Konstanty Pawłowicz, wielki książę, syn ros. cara Pawła I, bohater utworów o powstaniu listopad. pol. autorów (A. Staszczyk, J. Słowacki, S. Wyspiański). Konstanty Lewin z powieści Anna Karenina L. Tołstoja. Julian Konstanty Ordon, postać historyczna, bohater utworu A. Mickiewicza Reduta Ordona (1833). Konstanty Ołucki z powieści S. Brzozowskiego Sam wśród ludzi (1911). Kostek z Mew S. Goszczurnego. Konstanty z powieści W. Gombrowicza Ferdydurke (1937).
NA EKRANIE:
Ekranizacja Ferdydurke w reż. J. Skolimowskiego (1991).
W POEZJI:
Niebezpieczny, gdy zdolny i śmiały, często miewamaniaka opinię,gdy niemądry, los ma zwykle lepszy, bo mniej łatwomu się noga powinie.Neraz bywa wynalazcą, artystą, ale sława z tegorośnie rzadko;chyba tylko jedna polityka, co się dotąd z nimobchodzi gładko.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Konstanty”O, zielony Konstanty, o, srebrna Natalio!Cała wasza wieczerza dzbanuszek z konwalią;wokół dzbanuszka skrzacik chodzi z halabardą,broda siwa, lecz dobrze splamiona musztardą,widać podjadł, a wyście przejedli i fanty –o, Natalio zielona, o, srebrny Konstanty!Konstanty Ildefons Gałczyński, „O naszym gospodarstwie”

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama