Reklama

MARCJAN

Polska forma łacińskiego imienia Martius, oznacza: ten, który jest związany z bogiem Marsem. Notowane w Polsce od XIV wieku, również jako Marcyjan. ZDROBNIENIA: Marcjanek. INNE FORMY: Marcjal, Marcjalis, Marcjusz, Martynian, Martin, Marcyan. OBCE FORMY: Marcianus, Martianus (łac.), Matian, Marcian (ang.), Marcianus (niem.), Marcien (fr.), Marciano (hiszp.), Marziano (wł.), Markian (ros.), Marcianus, Marcián (czes., słowac.), Marcijan, Markijan (połud.-słow.). Forma żeńska: Marcjanna.
NAZWISKA:
Marceniszyn, Marceński, Marcianik, Marcianowicz, Marcieniuk, Marcienkiewicz, Marcijan, Marcijański, Marcion, Marcjon, Marcjanowicz, Marcjański, Marcyan, Marcyaniak, Marcyjan, Marcyjanik, Marczan, Markijanowicz, Markjanowicz, Martyjanec, Morcian, Morcianiak.
PATRON:
Św. Marcjan, meczennik z Nikomedii, spalony w 250 roku razem ze św. Lucjanem. (Wspomnienie 26 października).Św. Marcjan, meczennik z Tomi, dziś rumuńskie miasto Konstanca. (Wspomnienie 4 stycznia).
ZNANE POSTACIE:
Marcjalis, rzym. poeta, twórca epigramu (ok. 40–104).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Kajus Marcjusz, legend. wódz rzymski, opisany w Żywotach sławnych mężów Plutarcha oraz w tragedii Koriolan W. Shakespeare’a (1608). Marcyan z Na polu chwały H. Sienkiewicza.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama