Pochodzenia starosaksońskiego, od słowa od (majątek, własność). Oznacza: zamożny. ZDROBNIENIA: Oto, Otuś. INNE FORMY: Otto, Otton, Odo, Odilo. OBCE FORMY: Odo, Otho, Otto (łac., ang.), Odo, Odde, Odon, Otto, Ottel, Udo, Uto (niem.), Odon, Othon, Otton (fr.), Odon, Oton (hiszp.), Oddo, Oddone, Otone, Ottone (wł.), Otton (ros.), Ota, Oto, Otto (czes., słowac.), Oto, Oton (połud.-słow.). Forma żeńska: Oda, Odona, Odyla, Ota, Otylia.
ZNANE POSTACIE:
Odon, książę wielkopolski, syn Mieszka III Starego (ur. XII w.).
ODON
Wielka księga imion