Pochodzenia skandynawskiego, od imienia Oslaf, wywodzącego się ze słów As (nazwa skandynawskiego bóstwa) i lob (kochać). Oznacza: umiłowany przez boga Asa. W Polsce praktycznie nieznane, częściej nadawane dopiero po drugiej wojnie światowej. ZDROBNIENIA: Olafek, Olafuś. OBCE FORMY: Olaf (ogólnie przyj. forma), Olave (ang.), Olaf, Olav (niem.).
PATRON:
Św. Olaf II Haraldsson, król Norwegii. Żył w latach 995–1030. Budował kościoły, wprowadzał chrześcijańskie normy. Zginął w bitwie pod Nidaros 29 lipca 1030 roku. Patron Norwegii. (Wspomnienie 29 lipca).
ZNANE POSTACIE:
Olaf I Tryggvason, wódz wikingów, który przyjęciem chrztu rozpoczął chrystanizację Norwegii (przed 970–? 1000 lub 994). Olaf Gulbransson, norw. karykaturzysta i malarz (26 V 1873–18 IX 1958). Olaf Jacob Martin Luther Bull, poeta norw. (10 XI 1883–23 VI 1933). Olaf Lubaszenko, aktor pol. (ur. 1968)
AFORYZM:
Kiedy myślę o Olafie, to śmiać tylko się potrafię.
OLAF
Wielka księga imion