Pochodzenia łacińskiego, od słowa silvius (leśny, dziki, żyjący w lesie). Kojarzone również z nazwą rzymskiego rodu Sylwiuszów. ZDROBNIENIA: Sylwa, Sylwunia, Sylwusia. INNE FORMY: Sylwana, Sylwina. OBCE FORMY: Silvia, Silvija, Sylvia (ogólnie przyj. forma). Forma męska: Sylwiusz, Sylwin, Silvius.
PATRON:
Św. Sylwia, matka św. Grzegorza, papieża (VI w.). Ostatnie lata życia spędziła na modlitwie i praktykowaniu ascezy. (Wspomnienie 3 listopada).
MITOLOGIA:
Rea Silvia, matka Romulusa i Remusa, legendarnych założycieli Rzymu.
ZNANE POSTACIE:
Sylvi Salome Kekkonen, pisarka fiń. (1900–1974). Sylwia Irena Dziedzic, pol. dziennikarka telewizyjna (ur. 1925) Sylvia Plath, poetka amer. (27 X 1932–11 II 1963). Sylvie Vartan, fr. piosenkarka (ur. 1940).
AFORYZM:
Coś ma w sobie z kota Sylwia –Ludzka w niej uroda — i lwia! Włodzimierz Ścisłowski
BOHATEROWIE SZTUKI:
Sylwia z komedii P. Marivaux Igraszki trafu i miłości (1730).
W POEZJI:
Kim jest Sylwia? Czymże jest,Że każdy przed nią klęka?Z niebios chyba spłynął chrzestRozumu, wdzięku, pięknaW każdy rys jej, w każdy gest.William Shakespeare, „Kim jest Sylwia?”
SYLWIA
Wielka księga imion