Pochodzenia łacińskiego, od słowa vitalis (żywy, żywotny) lub niemieckiego, od słowa Wald (leśny). W Polsce notowane od XIII wieku. ZDROBNIENIA: Witalisek, Witaliś, Witek, Wituś. OBCE FORMY: Vitalis (łac.), Vital, Vitalis, Viel, Vial (ang.), Vitalis, Vital, Veitel (niem.), Vital, Vitalis (fr.), Vidal, Vital (hiszp.), Vitale (wł.), Vitalij (ros.), Živan (czes.), Vitális, Živan, Živko (słowac.), Živan, Živko (połud.-słow.). Forma żeńska: Witalia.
NAZWISKA:
Fitali, Fitał, Fitałą, Witalis, Witalisowicz, Witalisz, Witaliś, Witałys.
PATRON:
Św. Witalis, patron Rawenny (I w.). Prawdopodobnie był ojcem świętych Protazego i Gerwazego. Trorturowany i spalony żywcem. (Wspomnienie 28 kwietnia).Św. Witalis z Bolonii (III-IV w.). Poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Dioklecjana. (Wspomnienie 4 listopada).
WITALIS
Wielka księga imion