(język.)
największa jednostka gramatyczna języka, złożona z wyrazów zestawionych zgodnie z regułami składni, stanowiąca całość znaczeniową i intonacyjną; realizacją z. jest wypowiedź; ilość zdań w ramach języka jest nieograniczona; częścią konstytutywną z. jest orzeczenie, najczęściej w formie osobowej czasownika; zdania dzielimy (w zależności od przyjętego kryterium podziału) na proste i złożone; nadrzędne, podrzędne i współrzędne; oznajmujące, pytające i warunkowe oraz na podmiotowe, orzecznikowe, dopełnieniowe, okolicznikowe, przydawkowe i poboczne.
PRZYPADEK, WYKRZYKNIKI, ANAKOLUT, FRAZA, ELIPSA, ANAFORA, PODMIOT, KADENCJA, EURYTMIA, ANADIPLOZA