wypowiedzenie, którego orzeczenie jest wyrażone osobową formą czasownika bez względu na to, czy oznacza on czynność lub stan, czy też pełni funkcję łącznika worzeczeniu złożonym, słowno-imiennym, np.: Jaś czyta książkę, Bogumił śpi, Adam jest kawalerem, Szkoła została spalona. Z. wtradycyjnym znaczeniu ze względu na cel izabarwienie uczuciowe (oznajmia, pyta, zawiera polecenie) dzielimy na: oznajmujące, pytające, rozkazujące, wykrzyknikowe; ze względu na liczbę orzeczeń wyrażonych osobowymi formami czasowników dzielimy na: pojedyncze izłożone; współrzędnie złożone: spójnikowe ibezspójnikowe; podrzędnie złożone: podmiotowe, orzecznikowe, przydawkowe, dopełnieniowe okolicznikowe; wielokrotnie złożone; rozwijające; eliptyczne.
zdanie
Słownik języka polskiego