(1728-1810)
astronom; po wstąpieniu do zakonu jezuitów odbył studia w Pradze (1754), Wilnie (1756); prowadził obserwacje astronomiczne we Francji i Włoszech (1761-64); 1765 objął kierownictwo obserwatorium astronomicznego w Wilnie, które rozwinął i wyposażył w przyrządy częściowo przez siebie skonstruowane; prowadził w nim badania głównie nad zaćmieniami księżyca, kometami, gwiazdami i planetą Merkury. Posiadał tytuł królewskiego astronoma i członkostwo kilku towarzystw naukowych zagranicznych. Jako rektor (od 1780) Akademii Wileńskiej przystąpił od razu do jej reformy, przekształcając ją w Szkołę Główną dla Litwy. Po szykanach ze strony władz oświatowych rosyjskich zrezygnował 1799 z urzędu rektora, a 1806 ze stanowiska profesora (na rzecz Jana Śniadeckiego). Redagował kilka czasopism, w tym (od 1774); próbował także swych sił w poezji, a raczej "wierszopisarstwie".