(Macoma)
rodzaj małżów morskich z rodziny Tellinidae, z rzędu blaszkoskrzelnych; muszla owalna o gładkiej matowej pow., biała lub z lekkim nalotem żółtawym; dł. 2 - 4 cm; żyje w piaszczystym lub mulistym dnie, całkowicie zagrzebany, wystawiając na pow. tylko długie syfony zbierające pożywienie; zamieszkuje morza półkuli płn.; w Bałtyku pospolity r. bałtycki (M. baltica), odporny na niskie zasolenie wody, bytuje na wodach płytkich, jego muszle zalegają masowo wybrzeża.