(Mabuya)
rodzaj jaszczurek z rodziny scynków; ok. 90 gat. występujących w obszarze podrównikowym, gł. na terenach stepowych, półpustynnych, w ciernistych zaroślach; dł. do 40 cm; niewielka głowa, walcowate ciało z krótkimi, mocnymi, pięciopalczastymi kończynami; pokryte łuskami, zwinne, łatwo wspinają się po skałach lub drzewach; żywią się bezkręgowcami, gł. owadami; większość gatunków jajożyworodna; m.in. m. pięciopręga (M. quinquetaeniata) zamieszkująca sawanny i stepy wsch. i płn. Afryki, często hodowana w terrariach; m. wielopręga (M. multifasciata) zamieszkująca Azję płd.-wsch.; duża, czekoladowobrunatna z podłużnymi jaśniejszymi pasami; samica składa ok. 20 jaj, z których natychmiast po zniesieniu wykluwają się młode; m. złocista (M. aurata) gnieździ się w Afryce i Azji w pobliżu ludzkich siedzib, często w ruinach; zwinna, niewielka, posiada oliwkowy lub złocisty grzbiet; zapada w półroczny sen zimowy.