grupa myśliwskich ras psów, których głównym zadaniem w czasie polowań jest wystawianie zwierzyny; dwie grupy: angielskie i kontynentalne; w. angielskie powstały najprawdopodobniej jako krzyżówka legawców przywiezionych z Hiszpanii i rodzimych psów z rasy foxhound w połowie XIX w.; ob. do ras angielskich zalicza się krótkowłosego pointera i długowłosego setera irlandzkiego, angielskiego i gordona; rasy kontynentalne w odmianach krótko-, szorstko- i długowłosej powstały z krzyżowania w. angielskich z miejscowymi rasami psów pod koniec XIX w., m.in. francuskie w. krótkowłose nazywane braques (np. braque Dupuy, Saint-Germain, de l'Arige, d'Auvergne), hiszpańskie gorgas de Alicante, włoskie bracco italiano, niemiecki w. szorstko-, krótko- i długowłosy, w. weimarski (3 odmiany), węgierski szorstkowłosy i żółty (krótkowłosy), czeski fousek i pudelpointer (szorstkowłose), w. minsterlandzki (najmniejszy z w., długowłosy), gryfon kosmaty.
LEGAWCE, ANGIELSKI SETER
- wyżeł, sierść wyżła niemieckiego,...
- wyżły, „uczniowie starszych...
- głupi zarozumiały wyżeł z rudą marchewkowatą sierścią, ‘wstrętny chłopak’...