(Alcidae)
rodzina ptaków wodnych z rzędu siewkowatych; 21 gat. zamieszkujących koloniami (do kilku tys. osobników) nadmorskie skały półkuli płn., zwł. Skandynawii, W. Brytanii, Labradoru, Grenlandii; nad Bałtykiem - rzadkie; dł. ciała 20-45 cm, krępy, wydłużony tułów, krótka szyja i dziób, duża głowa, wąskie, krótkie skrzydła, takież nogi, palce spięte błoną pływną, upierzenie na wierzchu czarne lub ciemnoszare, na brzuchu białe; doskonale pływają i nurkują; żywią się gł. rybami i skorupiakami; składają 1 lub 2 jaja; najpospolitsza - zimująca na Bałtyku - a. krzywonosa (Alca torda), najmniejszy tarczyk lodowy (Plautus alle), najrzadsza - antylska kaniuga mała (Aethia pusilla), największa - olbrzymia (Pinguinus lub A. impennis), nielotna, wytępiona w poł. XIX w., dł. ciała dochodziła do 78 cm.
- ałek, „człowiek oceniany...
- ALEK,
- DAWIDOWSKI Maciej Aleksy, ps. Alek, Kopernicki...