(Musa)
rodzaj wielkich bylin z rodziny bananowatych (Musaceae); ok. 35 gat.; rosną w tropikach; wys. do 15 m; z podziemnego kłącza wyrasta - utworzony z przylegających do siebie pochew liściowych - nibypień, zakończony czubem długich do 4 m, postrzępionych przez wiatr, pojedynczych liści; na szczycie nibypnia wyrasta kwiatostan, który przekształca się w zwisający groniasty owocostan, złożony z wielu podłużnych (dł. do 30 cm), smacznych i pożywnych (do 20% cukrów) owoców, zjadanych na surowo oraz w postaci przetworów i mączek; część gat. uprawianych na plantacjach, m.in. b. zwyczajny, zw. też rajskim (M. paradisiaca); jedna z najważniejszych gospodarczo roślin: zajmuje 2. miejsce (po winogronach) w tonażu zbiorów w światowej uprawie owoców; światowe zbiory b. 1997 wyniosły 49,1 mln ton, gł. producenci: Indie 7 mln, Brazylia 5,6 mln, Ekwador 3,9 mln, Filipiny 3,1 mln, Indonezja 2,5 mln, Chiny 2,2 mln, Kolumbia 1,9 mln, Burundi, Kostaryka, Tajlandia i Meksyk po 1,6 mln ton; z pochew liściowych b. manilskiego (M. texstilis) otrzymuje się b. mocne, cenione włókno, używane m.in. do produkcji powrozów, sieci rybackich, lin okrętowych, worków.
PARTENOKARPIA, ESPÍRITO SANTO, musa, ENVIGADO, ESMERALDAS, MAHAN, PLANTACJA, ETYLENIZACJA ROŚLIN, OGASAWARA-GUNTŌ
- banan, ( Musa )
- banan//banany, 1. „rzecz bardzo ładna”;...
- połknąć banana, ‘uśmiechać się’...