BÓB

(Vicia faba)

jednoroczna roślina strączkowa z rodzaju wyka; wys. do 1 m; liście pierzaste, kwiaty białe, strąk zwisający lub odstający, dł. do 12 cm, zawiera 2-5 jadalnych nasion, o dł. do 35 mm; uprawiany od neolitu, rozpowszechniony w starożytności na obszarze śródziemnomorskim i w Chinach (od 3 tys. lat p.n.e.), w Europie środk. znany od wczesnego brązu; ob. uprawiany - w Europie, Afryce i Ameryce Płn. - w kilku odmianach, zwł. b. wielkonasienny (V.f. major) - spożywa się niedojrzałe nasiona o dużej zawartości białka (ok. 25%), węglowodanów i witamin z grupy B; czasami przerabia się je na mąkę i namiastkę kawy; odmianą pastewną jest bobik (V.f. minor).

• bób, strąki bobu, objadać...
• BÓB KOŃSKI,
• boba, „czapka”