(Fagus)
rodzaj drzew liściastych z rzędu bukowców; 12 gat.; rosną na półkuli płn., w Polsce 1 gat.: b. zwyczajny (F. silvatica) - wys. do 30 m, o gęstej, kulistej lub parasolowatej koronie; kora gładka, popielatoszara; liście jajowate lub eliptyczne, zaostrzone na szczycie, błyszczące, ciemnozielone (jesienią brązowieją), dł. do 10 cm; kwiaty rozdzielnopłciowe, drobne; owocem jadalny orzeszek, zw. bukwią; żyje 120-160 lat; stanowi ważny składnik lasów niższych partii Karpat i Sudetów; sadzony w lasach i parkach; wiele odmian ozdobnych, m.in. zwisła, czerwonolistna, żółtolistna, dwubarwna i stożkowata; dostarcza twardego, ciężkiego drewna, używanego w meblarstwie, szkutnictwie, tokarstwie oraz w przem. chem.; surowiec do wyrobu papieru; wysokiej klasy materiał opałowy - dostarcza znakomitego węgla drzewnego; gat. pokrewne, m.in. b. wschodni (F. orientalis) z Kaukazu, b. wielkolistny (F. grandifolia) z Ameryki Płn., b. chiński, b. japoński, b. meksykański.
- buk, gałęzie buka ( albo...
- BUK, miasto na (woj. wielkopolskie,...
- BUK GÓRALSKI, wieś w , powiat brodnicki.(...)