niepożądane rośliny występujące wśród gatunków uprawnych i konkurujące z nimi na polach lub w lasach o pokarm, światło, wodę i przestrzeń; odznaczają się skromnymi wymaganiami życiowymi, bujnym wzrostem, dużymi zdolnościami regeneracyjnymi, czasami także wydzielaniem substancji hamujących rozwój roślin uprawnych; wyróżnia się 3 grupy biologiczne ch.: krótkotrwałe, zw. nasiennymi - żyją rok lub dwa, rozmnażają się tylko za pomocą nasion, dzielą się na jare, ozime i dwuletnie; ch. wieloletnie, zw. korzeniowymi - rozmnażają się przez nasiona (owocują kilkakrotnie) i wegetatywnie (przez rozłogi i kłącza), dzięki czemu długotrwale utrzymują się na danym terenie; ch. pasożytnicze - wrastają w tkankę żywiciela; ch. polne (występujące na polach uprawnych) to m.in. kąkol, chaber bławatek, ostróżeczka polna, mak polny, szarłat szorstki i miotła zbożowa; do ch. łąkowych należą rośliny pomijane przez zwierzęta jako pokarm (np. pokrzywa, oset), ciężko strawne i trujące (m.in. skrzyp błotny, wilczomlecze, zimowit jesienny, świetlik, kanianka); w uprawach leśnych do najbardziej uporczywych ch. zalicza się trawy (np. trzcinnik piaskowy i owłosiony); w pewnych warunkach (np. w wypadku nadmiernego rozplenienia) również rośliny pożyteczne uznaje się za chwasty, m.in. obficie rosnącą malinę; ch. zwalcza się ręcznie (pielenie, koszenie, wycinanie, motyczenie), mechanicznie (frezowanie, kultywowanie, głęboka orka) lub chemicznie za pomocą herbicydów.
- chwast, tępienie bujnego chwastu,...
- wyrwać chwasty, ‘zawrzeć znajomość...
- chwast, 1. „osoba uważana...