(Dictamnus albus)
bylina z rodziny rutowatych; rośnie w suchych lasach i zaroślach oraz na nasłonecznionych zboczach w płd., środk. i wsch. Europie, na Syberii, w rejonie Himalajów, w płn. Chinach i Azji Mniejszej; w Polsce b. rzadki, chroniony; prosta, z reguły pojedyncza łodyga, wys. do 120 cm, pokryta w górnej części gruczołami wydzielającymi wonne, parzące i palne olejki eteryczne, które w upalne dni mogą same się zapalić (stąd niekiedy nazywany "krzewem ognistym"); liście naprzeciwległe, skórzaste, jajowate; kwiaty białoróżowe; roślina lecznicza i ozdobna.