(Gymnocladus dioicus)
ozdobne drzewo z rodziny brezylkowatych, wys. do 30 m; pochodzi z Ameryki Płn., w Europie sadzony w parkach; liście podwójnie pierzaste (dł. do 1 m), czerwonawe; kwiaty drobne, białawe, zebrane w wiechy; owoc - mięsisty, brązowy strąk, dł. do 25 cm, w którego słodkim miąższu znajdują się kuliste nasiona, używane dawniej jako surogat kawy; drewno twarde, ciężkie, używane w stolarstwie; w korze - saponiny.